Ministerie van Defensie (Def)

Het ministerie van Defensie heeft drie hoofdtaken:

• - 

  het beschermen van Nederlands grondgebied en dat van bondgenoten
• - 

  het bevorderen van de internationale rechtsorde en stabiliteit
• - 

  bijstand leveren bij rampen en crises

De regering heeft het oppergezag over de krijgsmacht. Dit is bepaald in artikel 97 van de Grondwet. Naast bescherming tegen een mogelijke dreiging van buitenaf is dit apparaat ook beschikbaar voor buitenlandse operaties in NAVO-, VN- of EU-verband. Voorbeelden hiervan zijn de militaire bijdragen in Mali en de antipiraterijmissies in de wateren rond Somalië.

Binnen het ministerie zijn de taken als volgt verdeeld. De minister heeft als taken de onderwerpen algemeen defensiebeleid, nationale en internationale inzet krijgsmacht, internationale zaken (NAVO, EU) en cyberdefensie.

De staatssecretaris behartigt de personele en materiële invulling van Defensie. Daarnaast draagt de staatssecretaris zorg voor de bedrijfsvoering van Defensie met inbegrip van IT en bedrijfsveiligheid.

Het ministerie van Defensie werd in 1813 opgericht als het Departement van Oorlog. In 1928 dit ministerie samengevoegd met het ministerie van Marine. In de Tweede Wereldoorlog werd het ministerie tijdelijk weer opgesplitst in twee afzonderlijke departementen. In 1959 werden ze weer samengevoegd om het huidige ministerie van Defensie te vormen.

Onder welk(e) ministerie(s) vielen huidige taken eerder