In Nederland is de neiging sterk volksvertegenwoordigers gelijk te schakelen aan gewone burgers. Onjuist, zegt ook de Amsterdamse rechtbank in het proces-Wilders.
In 2001 schafte de Tweede Kamer de mogelijkheid af om beledigende woorden uit het verslag te schrappen. Toen werd benadrukt dat dit geen vrijbrief is, maar inmiddels blijkt anders.
Het parlementaire taalgebruik mag er niet beschaafder op zijn geworden, met het reglement van orde van de Tweede Kamer is de beschaving niet te herstellen.
Moeten politici van onbesproken gedrag zijn en is deelname aan buitenparlementaire acties waarbij wetten worden overtreden altijd strijdig met de democratie?