Afsplitsing Groep-Scholten/Dijkman (1983)

De Groep-Scholten/Dijkman was een tweemansfractie in de Tweede Kamer, die op 8 december 1983 ontstond toen de Kamerleden Jan-Nico Scholten en Stef Dijkman zich afsplitsten van het CDA. Fractievoorzitter Bert de Vries en partijvoorzitter Piet Bukman accepteerden niet langer dissident gedrag. De fractie en het partijbestuur steunden hen daarbij. Woordvoerderschappen waren aan Scholten en Dijkman ontnomen, omdat uitstoten uit de fractie juridisch lastig was. Uiteindelijk stapten Scholten en Dijkman zelf op, omdat de fractie de tegen hen genomen maatregelen niet wilde terugdraaien.

De directe aanleiding voor de afsplitsing van Dijkman en Scholten was hun verzet tegen de plaatsing van kruisraketten met kernkoppen in Nederland. Dijkman en Scholten waren daar fel tegen. Het duo stond echter al langere tijd bekend als dissidenten. Zo stemden zij (met anderen) niet in met het regeerakkoord van het kabinet-Van Agt I, een coalitie van CDA en VVD. In 1980 behoorden zij tot de minderheid van de CDA-fractie die vóór een motie van afkeuring van de oppositie stemden. Ook Dijkman kon de politieke koers van het CDA niet meer volgen, onder meer op het gebied van kernwapens, maar zeker ook op het gebied van volkshuisvesting en sociaal beleid. De spanningen tussen de CDA-fractie en de twee dissidenten resulteerden uiteindelijk in een definitieve breuk.

Dijkman besloot in 1985 zich aan te sluiten bij de fractie van de PPR, waardoor de partij van drie naar vier zetels ging. Scholten ging tot de Tweede Kamerverkiezingen van 1986 door als de eenmansfractie Groep-Scholten; daarna sloot hij zich aan bij de Partij van de Arbeid, waarvoor hij later nog Eerste Kamerlid zou worden.