Tweede Kamerfractie Anti-Revolutionaire Partij (ARP)

De fractie van de Anti-Revolutionaire Partij (ARP) was een christendemocratische, protestantse fractie. De fractie was van 16 mei 1894 tot 25 mei 1977 in de Tweede Kamer vertegenwoordigd. De fractie ontstond na een conflict in de ARP over het kiesrecht, waarbij aanhangers van Kuyper en van De Savornin Lohman tegenover elkaar stonden. Daarvoor was er sinds 1879 al een antirevolutionaire fractie.

In de ARP waren altijd vertegenwoordigers uit diverse protestantse kerkgenootschappen vertegenwoordigd, met synodaal gereformeerden als grootste groep. Er zaten altijd hervormden (waaronder gereformeerde bonders) en christelijk-gereformeerden in de fractie en soms lutheranen of vrijgemaakt-gereformeerden. In de fractie waren verder altijd vakbondsbestuurders (CNV'ers), landbouwvoormannen en vertegenwoordigers van het christelijk onderwijs te vinden. In de fractie zaten tot de jaren zestig ook steeds enkele predikanten.

Bekende ARP-Kamerleden (buiten de fractievoorzitters) waren L.F. Duymaer van Twist, Chris Smeenk, Hugo Visscher, Anton Roosjen, Maarten Schakel en Hannie van Leeuwen.

De ARP-fractie was vanaf 1901 vaak regeringsfractie. Dat was niet zo in de perioden 1905-1908, 1913-1918, 1926-1929 en 1939-1952. Vanaf 1976 werd gezamenlijk vergaderd met de fracties van KVP en CHU, in aanloop van de totstandkoming van het CDA.