Achtergrond: vergaderen zonder toegelaten Tweede Kamerleden

Morgen eindigt de zittingsperiode die op 23 maart 2017 begon. 68¹⁾ van de 149 leden (er was één vacature) keren niet terug, maar tot de installatie van de 150 gekozenen hebben we even geen geïnstalleerde Tweede Kamerleden.

Als er morgen wordt vergaderd, dan gebeurt dat aanvankelijk door gekozen, maar nog niet toegelaten leden. De aanwezigen kunnen meevergaderen onder de presumptie (veronderstelling) dat zij worden toegelaten. Het Kamerlidmaatschap begint formeel pas na goedkeuring van de geloofsbrieven en aflegging van de eden of beloften.

In een (ver) verleden, toen er nog kiesdistricten waren, is het verschillende keren voorgekomen dat een gekozene niet werd toegelaten, meestal omdat er fouten waren gemaakt bij de verkiezingen in zijn district. Dan was soms een nieuwe verkiezing nodig. Leden werden toen overigens eerst in persoon door de vorst beëdigd en pas een dag later toegelaten, na onderzoek van de geloofsbrieven. Dat laatste vindt tegenwoordig, sinds 2002, plaats door de aftredende Kamer.

In 1897 werden Troelstra en Van Kol als eerste sociaaldemocraten gekozen, maar beiden lieten zich pas drie dagen na opening van de zitting (door de Voorzitter) beëdigen. Van vrijwel alle andere leden was op Prinsjesdag door de koningin de eed afgenomen, maar de republikeinse sociaaldemocraten wilden dat niet.

Toen er nog zittingen van het parlement bestonden, eindigden die met ontbinding van de Kamer, maar tevens werd de zitting gesloten. Lange tijd gebeurde dat op de zaterdag voor Prinsjesdag en later op de voorafgaande maandag.

Bij Kamerontbindingen zoals in 1853, 1866, 1886 en 1887 zat er geruime tijd tussen dag van ontbinding en installatie van de nieuwe Kamer. In die periode waren er dus geen Kamerleden in functie. Nadien werd de tijd van dit parlementaire vacuüm zoveel mogelijk ingeperkt.

Niettemin zit er een korte periode tussen vertrek van de oude en aantreden van de nieuwe Tweede Kamer. Een periode zonder geïnstalleerde Kamerleden.