Verkiezingsjaar 2021: Tweede Kamer veel actiever dan in dezelfde periode in 2017

Gedurende de eerste zes maanden van de zittingsperiode van de huidige Tweede Kamer werden 131 wetsvoorstellen ingediend. Dit aantal is hoger dan in dezelfde periode in 2017 toen er 105 wetsvoorstellen aangeboden werden. In het licht van deze stijging is het niet verwonderlijk dat ook het aantal amendementen toenam. Dat het aantal amendementen meer dan verdubbelde (van 62 in 2017 tot 130 in 2021) is echter wel opvallend en is een disproportionele stijging ten opzichte van het aantal wetsvoorstellen.

De toename in amendementen is zowel afkomstig van de oppositie- als de coalitiepartijen. Oppositiepartij SP diende opnieuw de meeste amendementen in. Het aandeel van de coalitiepartijen in de stijging is echter flink toegenomen: van 23 procent in 2017 tot 36 procent dit jaar. Dat vervolgens ook het aantal aangenomen amendementen steeg van 34 naar 46 procent is verklaarbaar gezien de meerderheidspositie van de coalitie in de Kamer.

Evenals bij de toename in het aantal (aangenomen) moties, kan ook de stijging van de hoeveelheid (aangenomen) amendementen mogelijk verklaard worden door de toegenomen profileringsdrang van de coalitiepartijen. Alle vier de partijen willen immers hun stempel drukken op het kabinetsbeleid en daarmee de wetgeving. Die profileringsdrang is het duidelijkst zichtbaar bij D66 en de ChristenUnie die beide meer amendementen indienden dan de VVD en het CDA.

Tabel 3: aantallen wetsvoorstellen en amendementen tussen 31 maart en 17 september

Het aantal Kamervragen steeg ten opzichte van het eerdere verkiezingsjaar ook flink. In de onderzochte periode in 2017 werden 991 Kamervragen gesteld en in 2021 was dit aantal toegenomen tot 1.299. Net als bij de eerdergenoemde graadmeters van activiteit van de Kamer, kan dit mogelijk toegeschreven worden aan de toename van het aantal fracties en de verhoogde activiteit van het kabinet.

Dat het merendeel van de Kamervragen afkomstig is van de oppositiepartijen is logisch. Zij zijn immers kritischer op het kabinet. Dit geldt in een perfect functionerend dualistisch systeem, waarbij er een strikte scheiding is tussen kabinet en parlement, ook voor de coalitiepartijen. In de praktijk wordt vaak gesteld dat er minder sprake is van dualisme in de relatie tussen coalitiepartijen en regering, omdat er vaak strikte afspraken gemaakt worden.

Het is dan ook opvallend te noemen dat het aandeel van de coalitiepartijen in het aantal Kamervragen sterk toegenomen is. Waar in 2017 nog negentien procent van de vragen afkomstig was van de coalitie, is dit in 2021 gestegen tot 45 procent. Voor de oppositiepartijen nam dit percentage af van 81 tot 55 procent. Zo stelden de coalitiepartijen VVD, D66 en CDA meer Kamervragen dan oppositiepartijen PvdA, GroenLinks en de PVV.

Volgens Van den Braak kan dit een gevolg zijn van verhoogd dualistisch gedrag van coalitiefracties. ‘Meer dualisme betekent dat de coalitiepartijen onafhankelijker opereren van het kabinet. Dit zou een indirect gevolg van de toeslagenaffaire kunnen zijn die de roep om een nieuwe bestuurscultuur luider deed klinken.’

Tabel 4: aantallen Kamervragen tussen 31 maart en 17 september