Het knettert en het knarst
Een van de zaken die ik mij voorgenomen had toen ik voorzitter van onze partij werd, was dat het debat in de partij moest terugkeren. Dat is de afgelopen twee weken goed gelukt. Er waren vijf debatten door ons georganiseerd, met de vijf kandidaten voor het politiek leiderschap van de Partij van de Arbeid. Debatten waarbij de kandidaten daadwerkelijk het hemd van het lijf gevraagd werd. Moeilijke stellingen, ondervraagd door onafhankelijke voorzitters, zo hoort het in een politiek partij te gaan.
Niet iedereen was op voorhand enthousiast. Ze waarschuwden: 'Hans, doe het niet, je houdt het debat niet in de hand.' Maar voor dit partijbestuur is die waarschuwing tegen dovemansoren gericht, het is helemaal niet onze bedoeling om het debat in de hand te houden. Het laatste wat wij willen is deze debatten afdekken onder de klamme deken van de beheersing.
Een belangrijke reden om dit te organiseren is juist dat de kandidaten elkaar en zichzelf tegenkomen, zodat er echt iets te kiezen valt voor onze leden. Iedereen kan een mooie folder maken, hippe snelle tweets het land insturen, maar juist in het echte debat moeten mensen laten zien wat ze waard zijn. En zo zal het ook straks gaan in de Tweede Kamer. Politiek is niet voor bange mensen, en dat laten onze vijf kandidaten ook allemaal zien.
Door zichzelf te kandideren hebben ze alle vijf zich kwetsbaar maar ook moedig opgesteld. Zij geven de partij en onze leden de kans om te laten zien dat wij een partij zijn waar het knettert en het knarst. Op dit moment hebben we zo’n honderd aanmeldingen per week voor nieuwe leden. Daar ben ik heel erg blij mee. Het is de beloning voor het lef van onze kandidaten en het lef van onze partij om dit debat in alle openheid te voeren.
Veel mensen vragen mij of deze kandidaat ook gelijk de kandidaat is voor de volgende verkiezingen? Mijn antwoord daarop is heel duidelijk: nee! Ook de lijsttrekker voor de volgende verkiezingen zal weer gekozen worden door onze leden. Deze verkiezingen laten zien wat dit losmaakt binnen onze partij. De luiken zijn open en dat moet zo blijven.