Internationale conferentie Norwich: door de ogen van Eline - Nederlands delegatielid
Voor de allerlaatste keer pakte ik dan op zaterdag 6 april mijn MEP-koffertje in! De volgende dag was het zover, de dag waar ik maandenlang naar heb uitgekeken, de dag waar ik sinds ik op school met het MEP begon over gedroomd heb, de dag waarop de internationale MEP-conferentie in Norwich begon... 7 april 2013.
Inhoudsopgave van deze pagina:
Na twee uur vanuit het verre Limburg gereisd te hebben, ontmoette ik de Nederlandse delegatie voor de conferentie op Schiphol. Vervolgens stapten we gezamenlijk in het vliegtuig naar het Verenigd Koninkrijk. Daar aangekomen kwamen we meteen mede-MEP’ers tegen; we werden namelijk tegelijk opgehaald met de Spaanse en Hongaarse delegatie, die gelukkig beter Engels spraken dan we verwacht hadden! Op Wymondham College stond ons al een warm welkom met een leuke goodiebag te wachten. En na even lekker van de zon genoten te hebben, speelden we een potje voetbal met een Bulgaar en twee Britten. Kortom, de eerste dag was al heerlijk internationaal!
De eerste dag is het belangrijk dat iedereen zijn commissie (voor mij Civil Liberties, Justice and Home Affairs II) leert kennen. We hebben een bezoek gebracht aan Westminster en geluncht in het Portculis House waar we toegesproken zijn door John Bercow (speaker of the House of Commons). Hij heeft ons een inspirerende toespraak gegeven over politiek en met hem hebben we ook een minuut stilte gehouden voor het overlijden van Margaret Thatcher.
Op deze onvergetelijke lunch volgde de officiële opening. Hierbij zijn we toegesproken door onder meer mevrouw Van Sminia (Secretaris-Generaal van het MEP), mevrouw Liauskiené (Ambassadeur van de Republiek van Litouwen) en John McCullagh (Deputy Head of Mission, Ambassade van Ierland). En natuurlijk werden hier ook dertig landenspeeches gehouden: 27 van de EU-lidstaten en 3 van de kandidaat-lidstaten. Van deze dertig speeches is die van Estland me toch het meest bij gebleven, de delegatieleider heeft namelijk heel ‘rustig’ toegelicht waarom Estland veel maar toch ook weer helemaal niets te bieden heeft. Het was een speech met veel contradicties die eigenlijk iedereen aan het lachen kreeg en een redelijke ‘schok’ heeft achtergelaten! Teruggekomen op Wymondham was iedereen al helemaal ‘ingeburgerd’ op de Engelse Boarding School en werd er ondanks het curfew toch nog gezellig een bezoekje gebracht aan andere kamers.
Dinsdag en woensdag stonden in het teken van commissievergaderingen. Het waren twee fantastische dagen die vol serieuze debatten, maar ook niet te stoppen lachbuien zaten. Op dinsdag had ik even een moment van overwinning toen ik (bijna) mijn gehele commissie van een bepaald punt overtuigd had. Ik geloof echter dat de gedelegeerde van Macedonië (mijn tegenstander in het debat) me dit gedurende de hele conferentie niet meer vergeven heeft! Verder had ik een geweldige Spaanse commissievoorzitter die nogal van liedjes hield, want op vurige momenten in een debat kwam er soms ‘Eye of the tiger’ als achtergrondmuziekje om het allemaal nog wat spannender te maken en de ‘Macarena’ kon natuurlijk ook niet achterblijven. Met andere woorden: ik had me geen leukere commissievergaderingen kunnen wensen!
Tijdens deze dagen stonden er ook genoeg culturele activiteiten op het programma, zoals een bezoek aan Norwich Castle en het Sainsbury Centre for Visual Arts bij de University of East Anglia (UEA). En wat vrije tijd in de stad Norwich heb ik met Imane el Morabit (ook een delegatielid) benut door de plaatselijke Primark te ‘beroven’ van hun leukste koopjes en een korte stop bij de McDonald’s omdat we het Britse eten toch niet echt vertrouwden! Het bezoekje aan de UEA was ook hartstikke leuk, het werd door alle deelnemers vooral gewaardeerd vanwege de free WiFi en wat minder om de kunst die er te bezichtigen was. We hadden het contact met de buitenwereld toch wel gemist, want helaas was er op Wymondham College nog geen internet beschikbaar voor onze smartphones. En als echte verslaafden, snakten we naar een flinke dosis whatsapp en facebook.
Voordat we het in de gaten hadden zaten we al op de helft van de conferentie. De resoluties waren inmiddels af en op donderdag vertrokken we naar Cambridge voor een bezoekje aan de University of Cambridge en om daar onze delegatievergaderingen te houden. Dit heerlijk ontspannende dagje werd beëindigd met een avondje vol lobbyen, voor mij altijd een geweldig deel van een conferentie (zonder vergaderregels gewoon ‘diehard’ je resolutie verdedigen en tegelijkertijd anderen aanvallen). Daarnaast was er een optreden van de band ‘Weekend Away’.
Toen brak na een kort nachtje de dag van de General Assembly (GA) aan. De resoluties van de Nederlandse delegatie lieten nog op zich wachten, maar deze dag was mooi om alvast in de stemming te komen! ’s Avonds was er een geweldig feest op de UEA met als DJ een Brits delegatielid die hartstikke leuke muziek draaide. Na drie uur dansen ploften we met een glimlach in ons bedje en een paar uurtjes later was het alweer tijd voor de tweede dag GA.
De Algemene Vergadering was zoals altijd weer een prachtige ervaring. Mooie speeches en leuke momenten [gefaciliteerd door de gehoorproblemen van president Eastwood, de uitspraakproblemen die gedelegeerden van Spanje hadden en de mooie afkortingen van bepaalde organen binnen de EU] zorgden voor twee onvergetelijke dagen. Een speech vóór mijn resolutie was ook voor mij weggelegd en die verliep gelukkig redelijk vlekkeloos! Maar blijkbaar was het toch niet voldoende, want er kwam een sterke tegenspeech vanuit een delegatielid van het Verenigd Koninkrijk. Die hadden we zien aankomen, onze resolutie ging namelijk over eenheid binnen Europa en ja, dat is nou niet echt iets waar men blijkbaar op zit te wachten. Dat bleek wel uit de verwerping van onze resolutie. Maar we waren niet getreurd, er stond ons namelijk de laatste avond een galadiner te wachten!
Zelfs die laatste avond heb ik nog nieuwe mensen leren kennen. Het was een geweldig diner, heerlijk eten en leuk gezelschap. We hebben ons kostelijk vermaakt met gesprekken over bepaalde informele gebeurtenissen tussen gedelegeerden van Oostenrijk en Duitsland, maar ook over serieuzere onderwerpen werd lekker gediscussieerd. Kortom, een prachtig einde van een prachtige week.
Maar ook hierna was het eigenlijk nog niet voorbij, eenmaal teruggekomen op Wymondham College stonden de ‘honourable committee presidents’ namelijk klaar met een ‘mock-resolution’. Dit is in principe een namaakresolutie, bestaande uit alle grappige momenten van de week. Terwijl deze resolutie werd voorgelezen heeft iedereen dubbel gelegen en hebben de traantjes van het lachen over onze wangen gevloeid. Ik kan deze avond met zekerheid de beste van de hele conferentie noemen!
Helaas eindigt alles, dus ook deze week. Op zondagmorgen om 2 uur vertrokken de eerste delegaties naar het vliegveld en velen volgden in de uren erna. Het moment waar ik de hele week voor vreesde was aangebroken: afscheid nemen. Maar: afscheid nemen bestaat niet; deze conferentie en de geweldige mensen die ik heb ontmoet zullen voor altijd een plek in mijn hart behouden. Ik zeg het iedere keer weer na een MEP-conferentie, maar ik meen het deze keer meer dan ooit: ‘Ik heb de beste week van mijn leven gehad!’.
Het Model European Parliament Nederland heeft voor het verslag van de internationale MEP-conferentie Norwich 2013 dankbaar gebruik gemaakt van het verslag van Eline Berger, delegatielid Nederland.
Internationale conferenties worden altijd deels vanuit het gastland georganiseerd en deels vanuit Nederland. De leiding van het secretariaat-generaal in Nederland is in handen van Mr. B.J. van Sminia-Meijerink. Het secretariaat-generaal houdt zich vooral bezig met de inhoud van het programma, instructies aan deelnemers en de organisatie van de sprekers. De lokale organisatie zorgt voor praktische zaken zoals het hotel, de slaapplaatsen en vervoer voor de deelnemers.