Dagboek van een commissievoorzitter tijdens MEP-conferentie in Madrid

Om 12.00 uur op Schiphol zag ik de Nederlandse groep MEP-deelnemers, die uitkomen in de Nederlandse en Kroatische delegatie, voor het eerst. Geen van allen kende ik goed, dus het was even wennen in het begin. Een week hiervoor hadden we een telefonische vergadering gehad, dus het was zoeken naar het juiste gezicht bij de stem. Eenmaal in het vliegtuig viel de spanning direct weg en al gauw werd het duidelijk dat ik deel uit mocht maken van een ontzettend leuke groep.

Na een overstap in Zürich, kwamen we om 20.00 uur aan in Madrid. Als voorzitter werd ik meteen afgescheiden van de delegatie en ging ik met alle andere tien voorzitters naar ons hostel. Het Spaanse ritme sloeg in als een bom: eten om 22.30 uur en slapen om een uur of 02.00.

Een draaiende Oostenrijkse onderbed-buurvrouw en een hoestende Estse later, gingen we de volgende dag naar een prachtige school waar de teambuilding en de commissievergaderingen plaatsvonden. Het ballonnenspel, waarbij iedereen een ballon aan een touwtje om zijn enkel geknoopt kreeg en zo veel mogelijk ballonnen probeerde kapot te trappen, viel erg in de smaak. Ik ontmoette ook meteen mijn 'secretary', een soort hulpje dat mij hielp met het leiden van de commissievergaderingen. Elke commissievoorzitter had zo'n Spaanse secretaris, die al internationale MEP-ervaringen had opgedaan.

De eerste uren van de commissievergadering verliepen wat stroef, iedereen moest erg wennen aan de verschillende visies van alle lidstaten, bovendien speelde de taalbarrière ons gedurende de eerste uren parten. Maar na een tijdje was iedereen helemaal gewend aan de Engelse taal en toen begonnen toch echt de inhoudelijke discussies op gang te komen. Jeroen Ginjaar uit de delegatie Nederland was als vanzelfsprekend een van mijn favoriete commissieleden, hij had goede inbreng en hield de andere commissieleden scherp. Aan het einde van de dag was ik helemaal kapot, klaar om in m’n bedje te rollen; maar helaas: het Spaanse ritme maakte dat ik na een heerlijke maaltijd mijn oogjes eindelijk pas om 01.30 uur kon sluiten.

Maandag was de openingsceremonie in de Senaat van Madrid waar alle lidstaten in een korte speech hun land presenteerden. Met drie minuten per speech, waren deze dertig speeches erg goed vol te houden en bovendien heel interessant. Ook Yente Teunissen (representeerde de delegatie Kroatië) en Emile van Hoof (representeerde de delegatie Nederland) hadden beiden erg goede speeches. Natuurlijk was ook mevrouw Van Sminia aanwezig en zij hield een korte, erg leuke speech over het MEP.

Vanuit de Senaat liepen we naar het ministerie van Cultuur en Onderwijs in Madrid, daar lagen heerlijke lunchpakketten voor ons klaar. Na de lunch gingen we naar een heel mooie oude school, waar de commissievergaderingen waren. Mijn commissie was in het begin heel erg productief, dit maakte dat de commissieleden wel vermoeid waren zo tegen het eind van de vergadering. Maandagavond was onze resolutie al bijna af, enkel één punt dat nog besproken moest worden, maar dat zou op dinsdag gebeuren.

De dag begon goed, we gingen keurig op tijd ons bed uit. Toen ging het mis: we misten net de metro, en dus ook de aansluiting, en kwamen te laat op de commissievergaderingen. Ook hadden we ons vergist in de afstand van het metrostation tot de school. Al met al kwam ik 10 minuten te laat aan in een prachtig muzieklokaal vol enthousiaste commissieleden die klaar waren voor hevige discussies. Omringd door piano’s, djembé’s en gitaren, werden de laatste discussies gevoerd en liepen we de resolutie door. Al een uur voor het einde van de vergadering waren alle i's voorzien van puntjes, en hebben we de tijd verder doorgebracht met een beetje ontspanning.

Stan krijgt in deze laatste commissievergadering voor de General Assembly (GA) te horen dat hij de belangrijkste speech moest geven voor de verdediging van de resoltie in de GA: de eindspeech. Bij deze speech kun je na het open debat de parlementariërs nog eens overtuigen dat ze wel degelijk voor de resolutie moeten stemmen.

In afwachting van de start van de Algemene Vergadering zijn we op woensdag per bus naar Toledo gegaan, een eeuwenoude stad buiten Madrid. Hier hebben alle delegaties de resoluties besproken in een restaurant. Onder het genot van een broodje en een drankje werden de tien resoluties grondig doorgespit. Uiteraard mocht ik de bespreking van de Nederlandse delegatie voorzitten en de grote gezelligheid en de ontspannen sfeer in de groep maakte mij dit niet gemakkelijk.

Om 20.00 uur werden we verwacht op de residentie van de Nederlandse ambassadeur. Volgens het Spaanse ritme een prima tijd om te dineren, wat dan ook de insteek van ons bezoek was. Formele kleding uit de kast en nog even checken ‘hoe het heurt’. Toen iedereen aanwezig was werden we verzocht naar een andere ruimte te gaan, waar een keurig gedekte tafel klaarstond. Hier moesten wij onze naambordjes opzoeken en wachten tot de gastvrouw ons aan tafel uitnodigde. Twee butlers komen binnen om ons wijn in te schenken en de ambassadeur houdt een speech over zijn werk, het belang van het Europees Parlement en het belang van onze toekomst. Er wordt getoast en het eerste gerecht komt binnen. Onder het genot van een ietwat formeel tafelgesprek volgde een heerlijk diner. Jort Kelder zou trots op ons zijn!

De General Assembly (GA = Algemene Vergadering) begon. Dit was het moment waar iedereen op had gewacht: 27 lidstaten met elk een eigen visie verdedigen hun mening tegenover de rest van de EU. De resolutie van de commissie Cultuur en Onderwijs was als tweede aan de beurt. In de koffiepauze ervoor kwam de commissie nog even samen, om elkaar de laatste goede moed in te spreken. Vol overtuiging van de aanname van onze resolutie liep mijn commissie de zaal weer in. Zo, dit appeltje gaan we even schillen. Maar dit bleek makkelijker gezegd dan gedaan: onverwachte vragen werden afgevuurd op de oh zo zelfverzekerde commissie. Na veel gezeur over geld, moedertalen en diploma’s, daalde de zelfverzekerdheid van de commissie met de minuut. Ontzettend zonde, de resolutie kreeg niet het resultaat dat het verdiende: afgewezen.

De eerste vijf resoluties werden tijdens de GA op effectiviteit en juistheid beoordeeld. Niet iedereen was even scherp en onder de Nederlanders heerste er wat onvrede over de beurtenverdeling. Wel was dit een historische dag. Voor het eerst in vier jaar is de resolutie van de commissie Women’s Rights and Gender Equality aangenomen. Met onder andere maatregelen die de 'pay-gap' moeten bestrijden, heeft de commissie de resolutie door de vergadering geloodst. Toen de specifieke operative clause (OC) over de pay-gaps werd behandeld kreeg Nederland ook een beurt.

's Avonds gingen we met alle Nederlanders (en onze begeleider meneer Scheperboer) op zoek naar een eettentje dat te evenaren viel met het heerlijke diner van gisteren. Dit bleek lastig, we kwamen uit in een typisch Spaans restaurant met kippenvleugeltjes en slappe friet.

Zo, wat gaat de tijd hier snel, de laatste dag alweer. Vroeg uit de veren en op naar het Congreso de los Diputados. Ondanks het gevoel dat ik iets vergat, stapte ik vol goede moed en met een lege maag (geen tijd om te ontbijten) de metro in. Eenmaal aangekomen bij het gebouw werd mijn gevoel bevestigd: identiteitsbewijs + badge vergeten. Er zat niets anders op, terug naar het hostel en m’n spulletjes halen. Dus deze meid liep ietwat onwennig door de Madrileense straten, op zoek naar de goede weg naar het hostel. Wonder boven wonder was ik nog op tijd voor de GA!

Iedereen denkt inmiddels in het Engels en is gewend aan de gang van zaken in de General Assembly. Hierdoor zat iedereen er vandaag net even iets lekkerder in. Er was meer ruimte voor een inhoudelijk debat en ook gebeurden er wat meer grappige dingen waardoor je heel erg wakker, oplettend en scherp bleef. Er was bijvoorbeeld een Brit die in een speech verklaarde dat democratie niet zou voldoen in Egypte, Tunesië en Libië. Nee, 'diepe democratie', dat zou volstaan.

Ook Stan is tevreden over hoe zijn eindspeech is verlopen: "Deze sloot perfect aan op de openingsspeech van de gedelegeerde van België. Het ingediende amendement werd bijna unaniem aangenomen (ook door onze commissie) en het open debat ging heel goed. Daarna de speech, die ook goed ging!"

Het was een interessante middag en na veel mooie dankwoorden was het om 17.30 uur tijd om de MEP-conferentie in Madrid dan officieel te sluiten.

Maar een farewell party kon natuurlijk niet ontbreken, dus om 20.00 uur waren we welkom in een mooi gebouw waar alle delegatieleden, voorzitters en begeleiders aanwezig waren. Op gepaste wijze werd deze prachtige week geresumeerd.

Vandaag begon de dag met stress, de wekker ging een uur te laat. Dus zonder ontbijt, met een volgestouwde koffer en zonder cash ging ik opzoek naar een pinautomaat. Dit bleek lastiger dan ik dacht, na drie niet-werkende pinautomaten raakte ik wel een beetje in de stress. Gelukkig deed de vierde het wel en kon ik rennend met m’n koffer door Madrid op zoek naar een taxi. Met te weinig geld voor de vriendelijke chauffeur kwam ik een kwartier te laat aan op het vliegveld, waar ik de eerste van alle Nederlanders was.

In het vliegtuig werd er nog eens even goed gelachen en werden de hoogtepunten van de week doorgenomen. Een afscheid bij de bagageband voelt toch altijd een beetje raar. We waren graag nog een weekje langer gebleven, maar jammer genoeg komt aan alle leuke dingen een eind. Zo ook aan deze geweldige MEP-week in Madrid. Want wat een super MEP-week heb ik mee mogen maken! Ik denk dat ik ook namens alle Nederlandse delegatieleden spreek als ik zeg dat dit een week is om nooit te vergeten!

Internationale conferenties worden altijd deels vanuit het gastland georganiseerd en deels vanuit Nederland. De leiding van het secretariaat-generaal in Nederland is in handen van Mr. B.J. van Sminia-Meijerink. Het secretariaat-generaal houdt zich vooral bezig met de inhoud van het programma, instructies aan deelnemers en de organisatie van de sprekers. De lokale, Madrileense organisatie zorgt voor praktische zaken zoals het hotel, de gastgezinnen en vervoer voor de deelnemers.

• - 

  Ambassades van deelnemende EU-lidstaten en kandidaat-lidstaten in Madrid
• - 

  European Commission Representation in Spain
• - 

  El Senado de España
• - 

  El Congreso de los Diputados
• - 

  Municipality of Madrid
• - 

  CRIF Acacias
• - 

  vfonds (Nationaal Fonds voor Vrijheid en Veteranenfonds)
• - 

  Fundación San Patricio
• - 

  Fundación Caja Madrid
• - 

  Colegio San Patricio in El Soto
• - 

  Museo del Prado
• - 

  Casa Encendida
• - 

  Colegio Tagus, Toledo
• - 

  NH Hoteles
• - 

  Macmillan- IES Cardenal Cisneros
• - 

  Fundación ONCE

• - 

  Gastouders in Madrid
• - 

  Directeuren en docenten van de deelnemende landen

Foto-impressie van de internationale MEP-conferentie 2012 in Madrid