Inhoudsopgave van deze pagina:


1.

Taakverdeling

Elke lidstaat heeft een Permanente Vertegenwoordiging bij de EU. Binnen Coreper II bereiden verschillende formaties van de Raad van Ministers vergaderingen voor. De Permanente Vertegenwoordigers kunnen een beroep doen op de raadswerkgroepen van nationale ambtenaren die ook in Brussel bijeenkomen om de technische 'details' te regelen. Een andere belangrijke taak van de Permanent Vertegenwoordigers is het leveren van een bijdrage aan de voorbereiding en formulering van het nationale beleid ten aanzien van de Europese Unie. De ambassadeurs opereren binnen de onderhandelingsmarges die ze van hun regeringen hebben meegekregen. Ze proberen al op hun niveau tot een akkoord te komen, maar beschikken niet over eigen beslissingsbevoegdheden.

Als in het Coreper, in overleg met de Europese Commissie, overeenstemming is bereikt over een Commissievoorstel, wordt het ontwerpbesluit in de Raad in principe als A-punt (hamerstuk) behandeld. De ministers buigen zich dan alleen nog over de meer gevoelige en controversiële agendapunten, de zogenaamde B-punten.

Het voorzitterschap van deze belangrijke bijeenkomsten is in handen van de ambassadeur wiens land het voorzitterschap van de Raad bekleedt. Ieder half jaar is er dus een wisseling van de voorzittershamer.