Kabinetsformatie juni 1982 (zomerkabinetje)
Na de val van het kabinet-Van Agt II benoemde de koningin Piet Steenkamp tot informateur, om een lijmpoging te kunnen ondernemen. De informateur concludeerde na twaalf dagen dat herstel van het kabinet niet meer mogelijk was, waarop de koningin demissionair Dries van Agt vroeg een 'rompkabinet' van CDA en D66 te formeren. Na vijf dagen slaagde hij daarin.
Contentssopgave van deze pagina:
datum |
wat |
wie |
tot en met |
dagen |
|---|---|---|---|---|
14 mei 1982 |
Benoeming informateur |
24 mei 1982 |
11 |
|
25 mei 1982 |
Benoeming formateur |
28 mei 1982 |
4 |
|
29 mei 1982 |
Beëdiging nieuwe bewindslieden |
|||
Totale duur formatie |
15 |
Informatie-Steenkamp en formatie-Van Agt
Nadat Piet Steenkamp als informateur had opgetreden en had geconcludeerd dat de breuk niet te lijmen viel, formeerde Van Agt (CDA) zijn tussenkabinet.
Ministers van CDA en D66 uit het kabinet-Van Agt II bleven zitten. Een aantal staatssecretarissen uit dit kabinet werden minister indien de eerdere PvdA-minister uit het kabinet-Van Agt II was opgestapt. De Leidse hoogleraar Rood (D66) is een uitzondering: samen met tweede andere ministers werd hij alsnog door de koningin beëdigd. Rood kwam op Binnenlandse Zaken, CDA-Tweede Kamerlid De Graaf op Sociale Zaken en Tweede Kamerlid Nypels op Volkshuisvesting en Ruimtelijke ordening. Premier Van Agt nam naast Algemene Zaken ook Buitenlandse Zaken op zich.
De belangrijkste taak van het kabinet was het uitschrijven van nieuwe verkiezingen, waardoor er geen nieuw regeerakkoord opgesteld werd.
De informateur
Katholieke hoogleraar en 'geestelijke vader' van het CDA. Leidde met groot enthousiasme en vasthoudendheid de federatie van KVP, ARP en CHU en het fusieproces van die drie partijen, dat in 1980 uitmondde in het CDA. Was aanvankelijk ondernemer in de conservenindustrie en daarna hoogleraar sociaal recht in Eindhoven. Leidde ook een pastoraal concilie over vernieuwing van de Nederlandse katholieke kerk. Stond enige jaren bekend als 'Rooie Piet', maar was wel de architect van het centrumrechtse kabinet-Biesheuvel. Politieke peetvader van Dries van Agt. Als Eerste Kamervoorzitter leidde hij de vergaderingen met kenmerkende roomse blijmoedigheid. Na zijn afscheid als Kamervoorzitter nog acht jaar 'gewoon' senator. Samenbindende figuur die overeenkomstig de leer van Thomas van Aquino inzet voor de publieke zaak als opdracht zag.
De formateur
CDA-voorman, jurist en premier van KVP-huize. Stond als hoogleraar strafrecht bekend als vernieuwingsgezind en bracht als minister van Justitie belangrijke wetten tot stand. Vicepremier in het kabinet-Den Uyl. Kwam in de kabinetten-Biesheuvel en -Den Uyl diverse malen in politieke problemen, onder meer door discussies over de vrijlating van de Drie van Breda, de abortuskwestie en de affaire-Menten. Werd in 1977 de eerste leider van het CDA en was daarna vijf jaar premier. Was toen de politieke tegenvoeter van PvdA-leider Den Uyl; even populair bij zijn achterban als verguisd door zijn tegenstanders. Stapte na de verkiezingen van 1982 op als politiek leider. Nadien Commissaris van de Koningin in Noord-Brabant en EG-ambassadeur. Relativeerde de politiek en zichzelf, maar was tactisch sterk. Formuleerde zorgvuldig en viel op door zijn kleurrijke en soms archaïsche taalgebruik.
Meer over